Echte mannen eten geen kaas by Maria Mosterd

Author:Maria Mosterd
Language: nld
Format: mobi
Published: 2010-09-12T10:20:42+00:00

-0-

We namen dezelfde weg als altijd als we naar de stad fietsten, maar we wisten allebei dat deze keer anders was. We reden naar het station, naar het adres dat op het briefje stond. Ik zag Manous auto staan in een zijstraatje. Ik tikte Nikki op haar schouder.

'Kom, daar staat Manou, ik ga even naar hem toe en dan gaan we, oké?' zei ik tegen Nikki die het pand aan het bestuderen was. Ze keek niet om en knikte alleen maar. Ik zette mijn fiets tegen het hek van het pand en keek om me heen. Ik zag mensen, veel mensen, ze waren zich allemaal aan het haasten om de trein of bus te halen. Ik zag een moeder met een kinderwagen, een oude man met een kleine jongen op de fiets, dat deed me denken aan mijn opa die vroeger altijd met mij hele stukken ging fietsen door de bossen. Ik zag kinderen naar school fietsen, een hele groep vriendinnen, lachen en fietsen. Ik keek naar Nikki, wij hadden dat ook gehad, we konden zo'n lol hebben om niks, ik miste dat echt. Nikki was alleen maar bezig met die Juanez en ik met Manou, ik had haar zo laten zitten. Opeens werd me duidelijk dat ik erbij was, dat ik dingen aan mijn moeder moest gaan vertellen en dat de kans erin zat dat ik Manou kwijt zou raken en Nikki en al die andere jongens met wie ik de afgelopen vier jaar toch echt wel lol had gehad. Even was ik in mijn eigen wereld, tot ik weer bij zinnen kwam door Manou die begon te toeteren omdat ik hem liet wachten. Ik keek op en liep snel naar zijn auto.

"Wat heb je tegen die docent van je gezegd?' was het eerste wat hij vroeg, hij leek een beetje nerveus. Hij keek me niet aan, keek alleen maar om zich heen, nu eens op zijn telefoon en dan weer naar de weg.

'Niks, alleen dat ik ben verkracht door een paar jongens afgelopen vrijdag,' zei ik en keek naar hem. De zon viel op zijn gezicht, het gaf zijn gezicht een gloed. Hij zat de hele tijd te friemelen aan het touwtje dat aan zijn telefoon zat.

'Luister, je verlult Jayson maar. Jayson, Juanez, Django en nog een paar van die onbelangrijke jongens, jij kan zelf wel beslissen wie dat zijn, de meesten heb je zelf geïnterviewd voor de baan, de rest hou je erbuiten. Ik ken je moeder, ik weet zeker dat ze naar de politie gaat,' zei Manou en keek weer op zijn telefoon.

'Ik moet het haar vanmiddag vertellen als ik thuiskom,' zei ik. Manou keek op naar Nikki, die nog steeds als een idioot naar dat stomme gebouw stond te kijken.

'Daar is Juanez, hij neemt Nikki even mee om te praten,' zei Manou.

'Dat kan niet, zij moet met me mee, die docente van mij heeft gebeld dat we met zijn tweeën komen,' zei ik. Manou riep naar Juanez dat hij en Nikki naar ons toe moesten komen.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.